Kościół parafialny św. Mikołaja w Brudzewie

Pierwsze zmianki o kościele w Brudzewie pochodzą z połowy XVI wieku, jednak obecny kościół jest nieco młodszy. Jego początki wiążą się z rokiem 1455, kiedy ówcześni właściciele Brudzewa odnowili erekcję kościoła i zwiększyli jego uposażenie. Na ten okres datuje się budowę obecnego kościoła, który do dzisiejszego dnia zachował gotyckie cechy architektury sakralnej. Kolejne wieki przyniosły liczne pożary, którym nie oparł się także miejscowy kościół. Najdotkliwszy z nich miał miejsce w 1704 roku, jednak zawsze świątynia była odbudowywana i odrestaurowywana. W kolejnych latach swojego istnienia budowla była modernizowana tracąc część elementów architektury gotyckiej. Dziś możemy jednak powiedzieć, że jest to najstarsza świątynia na terenie powiatu tureckiego.

Kościół św. Mikołaja wzniesiony z cegły w tzw. wątku polskim to przykład obiektu salowego wykończonego trójbocznym prezbiterium. Dach nad korpusem dwuspadowy, w części prezbiterialnej wielospadowy ceramiczny. Od strony północnej zlokalizowana jest zakrystia i skarbiec, natomiast od południowej dawna kaplica grobowa. Dziś wprawne oko turysty w architekturze budynku dostrzeże relikty architektury gotyckiej.

Wyposażenie wnętrza świątyni nie jest już aż tak wiekowe jak jego mury, jednak warto się tu na chwilę zatrzymać i podziwiać XVIII – wieczny, murowany ołtarz główny wraz z obrazem patrona kościoła z 1855 roku, ołtarz boczny św. Małgorzaty od strony północnej pochodzący z II poł. XVIII wieku, podobnie jak ambona. Jednym z cenniejszych zabytków tego kościoła jest XVII wieczny obraz Matki Boskiej Częstochowskiej jak i nagrobek Heleny Moiaczewskiej z 1801 roku. Będąc w kaplicy należy także spojrzeć na dwie chrzcielnice: XVIII – wieczną drewnianą i stiukową pochodzącą z przełomu XIX/XX wieku. Na uwagę zasługują także liczne obrazy olejne datowane głównie na wiek XVIII jak i piękny prospekt organowy z 1904 roku pochodzący z zakładów Adolfa Antoniego Homana. W latach 1913-1914 świątynia została otrzymała nowy wystrój malarski autorstwa Jana Lamparskiego, w który zostały wkomponowane tablice epitafijne.