Kaplica pogrzebowa pw. św. Ducha w Brudzewie

Około 1680 roku na terenie Brudzewa z fundacji Wojciecha Radolińskiego został wzniesiony drugi kościół pw. Św. Ducha i św. Jakuba Apostoła. Obiekt przeszedł ciężkie czasy łącznie z okresem zamknięcia, które nastąpiło w 1855 roku. Po ponad 10 latach staraniem brudzewian kościół ponownie otwarto, jednak w 1868 roku zawaleniu uległa fasada frontowa. Obiekt postanowiono przebudować i nadać mu charakter kaplicy poprzez jego znaczne obniżenie i skrócenie. W czasie II wojny światowej obiekt ten stał się miejscem czasowego przetrzymywania francuskich jeńców wojennych. Dziś wyremontowany jest cennym obiektem zabytkowym miejscowości Brudzew. Obecny wygląd kaplicy ukształtowały przeprowadzone przebudowy. Fasada frontowa powstała w 1868 roku, wyposażona w drzwi wejściowe i w okno zapewne dawnego chóru otwiera przed nami nawę przykrytą stropem o trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Od strony zachodniej przylega niewielka zakrystia. Wnętrze kaplicy wypełnia drewniany ołtarz o cechach XVII – wiecznych, podobnie jak figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Na uwagę zasługuje także ambona, a w zasadzie to co po niej zostało, czyli baldachim i kosz. Zwracając uwagę na charakter ambony możemy domniemywać, że powstała ona około poł. XVII wieku. Odnajdziemy tutaj także obraz św. Jadwigi datowany na przełom XVIII/XIX wieku.