Dwór został wybudowany w I połowie XIX w. w stylu klasycystycznym za czasów Skórzewskich. Przebudowany jeszcze przed II wojną światową. Dach pokryty płytą cementowo-azbestową. Fasada północna jest reprezentacyjna dla dworu. Głównym akcentem elewacji są drzwi do budynku pośrodku siedmioosiowej fasady. Drzwi oznaczono schodami i tarasem. Nad wejściem znajduje się wystawka pięterka z oknem i zamknięciem w postaci trójkątnego naczółka z półkolistym otworem okiennym. Fasadę południową zdobi półkole wsparte na 6-ciu kolumnach toskańskich. Na tarasach dekoracją są tralki. Na skrzydle południowo-wschodnim zachowała się dachówka ceramiczna (pierwotne pokrycie dachu). Po wojnie mieściła się tutaj szkoła podstawowa, administracja rolniczej spółdzielni produkcyjnej, obecnie pełni funkcję mieszkalną. W otoczeniu dworu znajdują się pojedyncze okazy drzew, ogrody owocowe i aleje spacerowe.